Egzemplarz do oprawy, niewiercony, o wypukłym spodzie. Widoczne są w nim naturalne inkluzje, spękania i nierówności.
Pochodzenie bursztynu: Indonezja, West Kalimantan
Wielkość podana w tytule przedmiotu ma jedynie charakter orientacyjny i jest podana w zaokrągleniu matematycznym do pełnych mm.
Zdjęcie nie oddaje prawdziwej wielkości - dokładne wymiary podane są poniżej.
Zdjęcia przedstawiają sprzedawany egzemplarz - kupujesz produkt ze zdjęcia.
Robione są one na nieprzezroczystym tle, pod światło i w świetle UV, które uwidacznia efekt niebieskiego koloru.
Waga: 4,35 gram
Długość: 49,13 mm
Szerokość: 23,94 mm
Wysokość: 8,26 mm
Bursztyn indonezyjski jest znacznie młodszy od bursztynu Bałtyckiego. Powstał w miocenie, a jego wiek szacuje się na 15-25 milionów lat.
W przeciwieństwie do bursztynu bałtyckiego, który często może zawierać kawałki kory, uwięzione pęcherzyki powietrza, a czasami owady, bursztyn indonezyjski jest stosunkowo mniej bogaty w organiczne inkluzje ( choć i takie okazy się zdarzają) , ale ma ciemne obszary w czerwonawo-koniakowym kolorze, przypominające plamy lamparta.
Bursztyn indonezyjski ma również cechę optyczną, która wykazuje czerwonawy odcień w świetle żarowym i niebieską fluorescencję w świetle UV. Zdarzają się także egzemplarze, które mają niebieski kolor także w świetle słonecznym. Są one oczywiście znacznie cenniejsze.
Zjawiska tego nie obserwuje się w bursztynie bałtyckim.
Bursztyn indonezyjski występuje pomiędzy warstwami węgla, bardzo często wtrącenia węgla znajdują się też w bursztynowych bryłach.
W chwili obecnej złoża bursztynu eksploatowane są głównie w dwóch rejonach – w rejonach Sumatry i rejonie West Kalimantan. Oferowane przeze mnie bursztyny sprowadziłam z rejonu West Kalimantan.