Lapis lazuli to niezwykle czarujący kamień o głębokim niebieskim kolorze. Swoją piękną, nasyconą błękitem barwę bierze od lazurytu, jednego ze składników lapisu lazuli. W wielu pracach naukowych, gemmologicznych, opisujących minerały często stosuje się zamiennie nazwy lapis lazuli i lazuryt. Nazwa lapis lazuli ma swoją genezę w arabskim słowie lāzaward i podobnym perskim słowie lāżuward , które oznaczają po prostu lapis lazuli. Przypuszcza się że perskie słowo lāżuward pochodzi od nazwy miejsca (Lażward) gdzie wydobywano lapis lazuli, obecnie są to okolice miejscowości Sar-i Sang w Turkiestanie.
Lapis lazuli znany jest już z czasów starożytnych, kiedy to był wykorzystywany do wykonywania ozdób, biżuterii, przedmiotów kultu i codziennego użytku oraz instrumentów muzycznych.
Lapis Lazuli nazywano także „Kamieniem nieba”, przypisywano mu moc uzdrawiania, szczególnie przydatny miał być w przypadku leczenia bólu głowy, bezsenności, chorób psychicznych i epilepsji . Kamień nieba jest uważany za kamień-atrybut kobiecości oraz minerał miłości.
W czasach średniowiecznych lapis lazuli był nieodłącznym elementem wizerunku Marii Królowej Nieba. Zwykle kamienie były osadzane w koronie lub wykonywano płaszcz w kolorze lapisu lazuli. Do 1828 roku ze sproszkowanego lapisu lazuli wytwarzano barwnik – ultramarynę, który służył wielu znanym, wybitnym malarzom.
Caryca Katarzyna II była pod takim wrażeniem lapis lazuli że nakazała jedną z komnat wyłożyć właśnie tym kamieniem.
W chwili obecnej Lapis Lazuli wydobywa się głównie w Afganistanie, mniejsze złoża znajdują się w Rosji, Chile, Tybecie, Włoszech, USA oraz w kilku krajach afrykańskich.
Waluty