Czym jest bursztyn, to chyba każdy wie.
Ja nazywam go organicznym „kamieniem szlachetnym” pochodzącym ze skamieniałej żywicy drzewnej.
Bursztyn ma około 20-130 milionów lat. Informacji i publikacji jest wiele, jedni jako górną granicę podają 120 mln, inni 130 lub nawet 135 mln.
Większości z nas bursztyn zwykle kojarzy się z bursztynem bałtyckim znajdującym się w regionie Morza Bałtyckiego... Tutaj też mam pewną ciekawostkę – bursztyn bałtycki występuje nie tylko w rejonie Morza Bałtyckiego, ale też np. na Lubelszczyźnie i Ukrainie – tak, tak I jest to ten sam sukcynit, który czasami bałtyckie fale wyrzucają na brzeg. Przyznam szczerze, że z niecierpliwością czekam aż lubelski biznes bursztynowy nabierze rozpędu – może będę miała łatwiejszy i szybszy dostęp do surowca – wszak z Lubartowem dzielą mnie trzy rzuty beretem
Wracając do bursztynów - nie tylko bursztyn bałtycki jest na świecie znanych i wyodrębnionych jest ponad 60 odmian bursztynu – dobrze czytacie, ponad 60 !!!
Mamy przecież:
- burmit o zielonkawej fluorescencji, a co cenniejsze okazy maja dodatkowo perłowy połysk ;
- bursztyn japoński z licznymi plamkami ;
- bursztyn libański z licznymi inkluzjami sprzed około 120 mln lat,
- piękny bursztyn z Dominikany, którego ceny dorównują cenom złota – bursztyn o wielu barwach ( pomarańczowej, czerwonej, fioletowej, czarnej, najcenniejsze o błękitnej fluorescencji) ;
- meksykański – swoimi walorami zbliżony do tego z Dominikany,
- u naszych południowych i zachodnich sąsiadów występują walchowit i francyt ;
- jest jeszcze rumenit i jego odmiana aikait
… stawiam tutaj trzy kropki i zachęcam do poszukania innych odmian i poczytania o nich np. w internecie.
W ostatnich latach, w Indonezji odkryto jeszcze inną odmianę bursztynu.
Bursztyn bałtycki szacuje się, że powstał około 40 milionów lat temu, w eocenie. Bursztyn indonezyjski jest znacznie młodszy. Powstał w miocenie, a jego wiek szacuje się na 15-25 milionów lat.
W przeciwieństwie do bursztynu bałtyckiego, który często może zawierać kawałki kory, uwięzione pęcherzyki powietrza, a czasami owady, bursztyn indonezyjski jest stosunkowo mniej bogaty w organiczne inkluzje ( choć i takie okazy się zdarzają) , ale ma ciemne obszary w czerwonawo-koniakowym kolorze, przypominające plamy lamparta.
Bursztyn indonezyjski ma również cechę optyczną, która wykazuje czerwonawy odcień w świetle żarowym i niebieską fluorescencję w świetle UV. Zdarzają się także egzemplarze, które mają niebieski kolor także w świetle słonecznym. Są one oczywiście znacznie cenniejsze.
Zjawiska tego nie obserwuje się w bursztynie bałtyckim.
Bursztyn indonezyjski występuje pomiędzy warstwami węgla, bardzo często wtrącenia węgla znajdują się też w bursztynowych bryłach.
W chwili obecnej złoża bursztynu eksploatowane są głównie w dwóch rejonach – w rejonach Sumatry i rejonie West Kalimantan. Oferowane przeze mnie bursztyny sprowadziłam z rejonu West Kalimantan.